Alles ist Wundenschlagen,
und keiner hat keinem verziehn.
Verletzt wie du und verletzend,
lebte ich auf dich hin.

Die reine, die Geistberührung,
um jede Berührung vermehrt,
wir erfahren sie alternd,
ins kälteste Schweigen gekehrt


Ingeborg Bachmann - Lieder auf der flucht


تمامی اش زخم خوردن است
و هیچ کس دیگری را نبخشوده است
زخمی چون تو و زخم زن
در تو زیسته ام

آن ناب ، آن آمیزش دو روح
انباشته با هر آمیزش
چونان که پیر می شویم ، تجربه اش می کنیم
فرو رفته در سردترین سکوت


اینگهبوگ باخمن - شاعره ی عصیانی اتریش


http://forum.spiegel.de/f12/lyrik-64-676.html

Ewig im Wandel der Zeit
Klang Deiner Stimme
Die meine Seele berührt. 

برای تا به ابدیت_ زمان 
نجوای صدای تو
میخراشد روحم را

Gedicht Von ( Felicitas Göbel )

VII

Innen sind deine Augen Fenster

auf ein Land, in dem ich in Klarheit stehe.

Innen ist deine Brust ein Meer
das mich auf den Grund zieht.
Innen ist deine Hüfte ein Landungssteg
für meine Schiffe, die heimkommen
von zu großen Fahrten.

Das Glück wirkt ein Silbertau
an dem ich befestigt liege


XI

Du willst das Wetterleuchten, wirfst die Messer
du trennst der Luft die warmen Adern auf

dich blendend, springen aus den offnen Pulsen
lautlos die letzten Feuerwerke auf

Wahnsinn, Verachtung, dann die Rache
und schon die Reue und der Widerruf

Du nimmst noch wahr, daß deine Klingen stumpfen,
und endlich fühlst du, wie die Liebe schließt

mit ehrlichen Gewittern, reinem Atem.
Und sie verstößt dich in das Traumverlies

Wo ihre goldnen Haare niederhängen
greifst du nach ihr, der Leiter in das Nichts



[Ingeborg Bachmann]
Lieder auf der Flucht

درتو چشمانت پنجره هايي
رو بسوي سرزميني كه در آن من به روشني ايستاده ام

در تو سينه ات اقيانوسي ست
كه مرا به اعماق مي كشد

در تو كمرگاهت پُلي
براي پهلو گرفتن كشتي هاي من
كه از سفرهاي دور و دراز به خانه باز مي گردند

خوشبختي ريسماني نقره اي مي بافد
كه من بر آن بسته ام


~~~~


تو برق آذرخشهاي دور دست را مي خواهي، تيغ بُر مي اندازي
رگهاي گرم هوا را مي شكافي

آنچنان كه تو را مبهوت كرده اند، از شريان هاي دريده
آخرين جرقّه ها، خاموش به بيرون مي جهند:

ديوانگي ، تحقير، سپس انتقام،
ديگر پيشاني و پوزش

هنوز تميز مي دهي كه تيغ ها كُند گشته اند،
و بالاخره در مي يابي، چگونه عشق زخم را مي بندد:

با رعد هاي صادقانه، نفس پاك
و او تو را به سياهچال رويا پرتاب مي كند

آنجا كه جَعد طلايي اش آويزان است،
دست بسوي او مي بري، نردباني رو بسوي هيج



اينگهبوگ باخمن

____________________________________
http://www.lilithdelgoulet.de/texte/b/Bachmann,%20Ingeborg%20-%20lieder%20auf%20der%20flucht.htm

 - private

FRIEDERIKE MAYRÖCKER

گزيده يي از اشعار " فريدريكه مايوركا " شاعره ي طبيعت رو به زوال
برگردان : رامين رحيمي

*

اگر مي توانستيم جهان امروز و هرچه در آن هست را به گونه يي ديگر مخاطب قرار
مي داديم كه تجربه يي فرا تر از ادبيات خلق كند ، بازهم ادبيات خلق مي شد
*

فريدريكه مايوركا

*

امروزه هيچ شاعري در اتريش، رتبه ادبي را كه مايوركا در درطول حياتش كسب كرد، بدست نياورده است

در موردمايوركا به قدري نوشته شده كه نوشتن با عنوان مطالب تازه يي در مورد وي در سال هاي اخير براي
. منتقدين به سختي در اتريش امكان پذيراست
*

جايگاه وي با نوشته هايش كه به بيان روايت نفس مي پردازد، احاطه شده . او نه تنها شاعر و نويسنده يي توانمند

است بلكه به هنرهاي تجسمي علاقه بخصوصي دارد. در اكثرآثارواشعار وي، طبيعت نقش مهم و تاثير گذاري را

.ايفا مي كند. همچنين دراشعارش وسعت زندگي و شخصيت پنهاني آدمي را چون يك انقلابي احساس، بازگو مي كند

او نه فقط به دليلي ذاتي، جهاني فكرمي كند بلكه با اشعار ساده اش درس هايي را از حوادث روزمره زندگي به مخاطبين

آثارش مي دهد. كه هنوزهم همچون.شخصيت ادبي اش معتبرو پا برجا هستند.اشعارش به واسطه پاياني خاتمه نيافته

با پرسش هايي بي پاسخ در ذهن باقي ميماندمنسوب كردن آثار مايوركا به يك زمينه ادبي معّين ، كاري محال است

اوعضو برجسته انجمن اشتات پارك گراس واكادمي زبان و شعر آلماني دارمشتات - انجمن نويسندگان گراتس- انجمن

هنرمندان بين المللي- عضو اكادمي هنر برلين.از معروف ترين و بياد ماندني آثارش مي توان از " قلبم ، اتاقم

.نامم ( 1988 )"ورق هاي آداي و ارش ( 199 ) نام برد

*
،از خانه بيرون مي روي
.گرفتاردر غباري نامرئ
،چونان شبحي نا آرام در مه
،آنجا كه هيچ كس
درك نمي كند
نمي شناسدت
.و تو رنج برده يي

،ازخانه بيرون مي روي
جايي كه هيچ كس
به شراكت تو و گناه
.پي نخواهد برد

باور آورده يي بسيار
به آنچه اهريمنت مي بيند؟
.بيانديش لحظه يي را


مدتي بيرون رو
از شهر، خياباني باريك
و آن ميدان كه با دستپاچگي
.تمامي شهر را بهم متصل كرده

هر مكان تو را باران گيرد
هرگز شسته نمي شوي
.تطهير نخواهي شد

اين قرن - اين قرن جديد
اين شهر - اين محيط
تو را به زير مي كشد - به سقوط مي كشد

.خودت باش ، ساعتي را

.خواهش مي كنم، دوام بياور

،به طبيعت بگريز
كه عاطفه مدهوش تو را
.با سخاوتش بيدار خواهد كرد

همين جا بمان
.در همين دشت
زبر باران بمان
،رهنمون مي كند
.آدم مي كند تو را

ودر صداقتي ژرف آلود
روحي پليد و ناخوانده
.از درون تن ات شسته خواهد شد

.طاقت بياور
،غنوده بر گل ولاي
.آرام بگير و ساكت باش

پاهايت مي لرزد؟
مي خواهي بدوي ؟
افكارت دچار نقص شده ؟

.پس، بمان
،اگر اين زمان بگذرد

.هرگز فرصتي ديگر نخواهي داشت
،كه فردا صبح
بادي سمج از دل كوه وزيدن خواهد گرفت
و باران منجي را
.به يغماي ابدي خواهد برد

،غنوده به زير باران
.آرام بگير و ساكت باش

ورنه بازگرد به شهر
ملول ، عاصي

. و آتشي روشن كن به زير مرگت

Fotograf: Timm Kölln

Silke Andrea Schuemmer

Ins Persisch uebersetzt von Ramin Rahimi
گزيده يي از اشعار : زيلكه آندريا شومر

با تشكر فراوان از " آندريا شومر " كه اجازه

. ترجمه ء اين سروده كوتاهش را در اختيارم قرار داد

Diese Gedichte wurden alle mit der Erlaubnis

ihrer Dichterübersetzt und sind hier erschienen

*

- " متولد سال 1973در شهر آخن - آلمان - نويسنده ومورّخ هنري داراي دكتراي"ماريا لاسينگ شناسي

برنده ء جايزه ء ادبي " فاگ ليو " و " كريستين لاوانت " در سالهاي نود و شش - نود و هفت

نويسنده ء افتخاري شهر " اوترن دورف " - برنده ء جايزه ء " جرج كريستف ليشتن برگ " براي ادبيات

در سال نود و نه ميلادي - نفر دوم مسابقه ء ادبي آكادمي گراتس اتريش در دوهزارو سه- برنده ء جايزه ء

افتخاري ادبي " ايالت غربي راين " در سال دوهزاره و شش - برنده ء جايزه ء ادبي " والتر زرنر " در سال

دوهزارو پنج - و همچنين برنده ء جايزه ء ادبي جنايي " آگاتا كريستي " در سال دوهزار و هفت ميلادي- زيلكه

.هم اكنون سي و پنج ساله است و در برلين زندگي مي كند

***

خوشه ها لال مانده در سكوت هوا

چشمان خوشه ها تيره مانده از بركه ها

ساقه ها همچون شاخه ها قرار گرفته در كنار هم

فقط يك مور مور شدن را از فراز مزرعه گذري ست

.نفسي حتي به اندازه ء لايه ء نازكي نيست ; آنجا

.يك سگ بندرت حياط را ترك مي كند

گرد وغبار رها شده از زمين

توسط آدمي

.با بادبزني بزرگ

كفش اش را به بالا پرتاب مي كند

وبدينسان رها شده و آزاد

.به ابرهاي آسمان پاي مي گذارد

هيچ عذابي را باد با خودش نمي آورد

و پاييز را باد از مزرعه مي بلعد

و فقط اثر انبوهي از كفش ها

.بر روي سرشان به نقش مي نشيند

*

geboren 1973 in Aachen, lebt in Berlin.

Freie Schriftstellerin und Kunsthistorikerin.

2002/03 Promotion an der RWTH Aachen über Maria Lassnig.

*

Die Stille in der Luft lässt die Ähren taub

die Teiche trübe Augen sein

Die Halme stehn wie Borsten

nur eine Gänsehaut zieht übers Feld

Da ist kein Atem nicht ein Hauch

kaum ein Hund verlässt den Hof

Mit großen Fächern hebt man nur den Staub
wie eine Wand

Und die Schuhe wirft man hoch hinauf

und tritt damit die Wolken fast vom Himmel los

Keine Plage bringt der Wind mit sich

und frisst den Herbst vom Feld

nur Schuhwerk prasselt

den Leuten auf den Kopf

*

Auszeichnungen
1994Aufenthaltsstipendium des Kultursenats Berlin im LCB
1995Arbeitsstipendium des Kultusministeriums des Landes NRW
1996foglio-Literaturpreis
1997Christine-Lavant-Förderpreis für Lyrik (A)
1998Stadtschreiberin von Otterndorf
1999Georg-Christoph-Lichtenberg-Preis für Literatur
20002. Platz Gratwanderpreis der Zeitschrift Playboy
20032. Platz Literaturwettbewerb der Akademie Graz (A)
2005Walter-Serner-Literaturpreis
2006Arbeitsstipendium des Berliner Senats
2006Förderpreis des Landes NRW
20071. Platz Agatha-Christie-Krimipreis
2007Realisierungspreis der Zeitgenössischen Oper Berlin
*

تماس با شاعر

Silke-Andrea-Schuemmer@web.de

*

*
نظرات شما-kommentare

Auserwählte Gedichte von Monika Rinck

Ins Persisch uebersetzt von Ramin Rahimi

geboren 1969 in Zweibrücken, lebt in Berlin. 2001 erschien Begriffsstudio 1996 - 2001 in
der edition sutstein. Im Herbst 2004 der Lyrikband Verzückte Distanzen im zu Klampen!
Verlag. Im Oktober 2006 der Essayband: Ah, das Love-Ding! bei kookbooks, und im Frühjahr
2007 folgt der neue Lyrikband zum fernbleiben der umarmung auch bei kookbooks. Zuletzt:
Förderpreis zum Hans-Erich-Nossack-Preis des BDI 2006 .

*
bitte wie geht vorbereiten
*
bitte wie geht vorbereiten, wie geht bräunungscreme und haare waschen, das sind doch alte fragen,menschheitsalter kommen da zusammen so wieauf einer landungsbrücke stehn und

schnittchen essen,weil jemand sich verlobt, und ein orchester spielt,und immer wieder

ausgeschenkt und eingeschenkt.dreht sich der wind, wimpelt, legt den trizeps frei,bordüren

hampeln, paspeln, angefasste oberarme, jahaa,der unterschied zwischen champagner und

fleischfarbenist bekanntlich nur graduell. oder lieber doch (jetzt noch?)auf die körper

übergreifen, an den anziehsachen reißenund in hinterzimmern liegen, wenn es draußen

hellund innen redlich wird. und schließlich etwas schreiben müssen,das viel jünger ist als

ich, sodass die ottern lachen müssenund sich an den händen fassen, ringelreihn, nein, nein,

nein,das ist nicht mein dessous, das muss von jemand andrem sein........( Mandegar )

**

Monika Rinck 09.01.2007
zum fernbleiben der umarmung. kookbooks 2007
m_rinck@gmx.de

مي توانيد پيام هاي خود را اين جا بنويسيد

"گزيده يي از اشعار " كارين فلنر " و" پترا گانگل باو

برگردان : رامين رحيمي
Ins Persisch uebersetzt von Ramin Rahimi

.اين دو سروده و متن كوتاه با اجازه و اطلاع از " كارين فلنر " و پترا گانگل باو " ترجمه شده
*

كارین فلنـرمتولد 1970 در مونیخ. فارغ‌التحصیل در رشته‌ی ادبیات آلمان- ادبیات آمریكا.نویسنده – مترجم – معلم زبان آلمانی

انگلیسی. اشعار فراوانی از وی درنشریات و مجلات ادبی آلمان بچاپ رسیده است. از مهمترین آثار كارین: مجموعه‌ی اشعار روزهای توری عنكبوتها در سال 2005 - پیشاهنگ ِشوك 2005- رد پاهای مطمئن 2005 - عضو مصنوعی مور مور 2006- كارین فلنـر برنده جایزه‌ی ادبی ( وولفگانگ ویراخ ) در شهر " دارمشتات " آلمان در سال 2005 . برنده جایزه ء افتخاری ( بخش شعر ) در كنفرانس بین المللی ادبی بودنزه در شهر" بودنزه " آلمان سال 2006 . كارین 37 ساله است و در شهر " دورت " سكونت دارد

*

با یك بسته ی آبی به روزانگی ات گام می نهی

با پاهایی سبك

:و فقط با یك خارش كوچك گـَلو می گوید

با وجود تمامی شان ، تو جاودانه نیستی ....ادامه در ماهنامه ادبي ماندگلر شماره مرداد ماه

*

betrittst du den tag eine bluebox

mit federfüßen und nur

ein kleines halskratzen sagt

du bist sterblich doch sonst...Mehr

گزيده شعري از رومن گراف- عضو انجمن نويسندگان سوئيس

Auserwählte Gedichte von Roman Graf

برگردان : رامين رحيمي

Ins Persisch uebersetzt von Ramin Rahimi

*

رومن گـِراف " متولد 1978 در منطقه ی " وینتر تور" ( سوئیس ) . نویسنده - شاعر - دانش آموخته‌ی رشته‌ی "

جنگل بانی. فارغ التحصیل از انستیتوی ادبی لایپزیك ( آلمان ). از سال 2000 شعر خوانی و سخنرانی‌های فراوانی

در كانون‌های ادبی آلمان و سوئیس داشته است. من جمله در جشن ادبی با سِل و نمایشگاه كتاب لایپزیك. رومن گراف

عضو برجسته‌ی كانون ادبیات " ترن زوریخ" - عضو كانون نویسندگان سوئیس - برنده‌ی جایزه بین المللی كانون

2001نویسندگان " رگن بورگ " درسال 2002. مهمترین آثاروی؛" كتاب سال غزلیات در سال 2006 "." حلقه‌ی شعر

چركنویس 2004 ". " مكان‌ها 2005 " ." مجموعه‌ی اشعار اگـِندا 2006 " . رومن 29 ساله است و در" وینترتور" و

. لایپزیك " زندگی می‌كند "

*

پدر بزرگ

*

پدربزرگ ، تو در سایه می خوا بی

زیر ِدرختان اَ فرا

برگها، چه عمیق خـِش خـِش می كنند

پدر ، تو شاخه ها را برای جارو بر می داری

قار قاری از دل ِباغ می گذرد

و گنجشك ها به دور دست ، پرواز می كنند
من در كنار چمن، تفنگم را تراش می دهم

ارتش سوئیس، با چاقوهای جیبی می جنگد

عنكبوت ها سفید هستند

پدر بزرگ ، شرح می دهی برایم قصه هایی را

.از " تـِل " و " گـِسلـِر " در یك كوچه

همین طور تیرهای كمان به ا وج می روند
" تـِل " بعد ها بچه یی را از امواج وحشی جویبار نجات می دهد

او ( تـِل ) خودش در آب خفه می شود

پدربزرگ ، من در سایه آرمیده ام

زیرِ درختان ا َفرا

قصه ها یت ، چه عمیق خش خش می كنند....ادامه شعر در ماهنامه ادبي ماندگار شماره ي تير ماه

**

Großvater I-III

*ل
Großvater, du schläfst im Schatten

unter den Birken

die Blätter rauschen tief

Vater, du nimmst Zweige für die Besen

ein Krächzen geht durch den Garten

die Spatzen fliegen fort

ich schnitze Waffen neben dem Rasen

die Schweizer Armee kämpft mit Taschenmessern

die Späne sind weiß

Großvater, du erzählst mir Geschichten

von Tell und Gessler in einer Gasse

auch unsere Pfeile fliegen

Tell rettet später ein Kind

aus den Wogen des wilden Bergbaches

er selber ertrinkt

Großvater, ich schlafe im Schatten

unter den Birken

deine Geschichten rauschen so tief........mandegar

گزيده شعري از آندرياس آلتمن- شاعري از برلين

Auserwählte Gedichte von Andreas. Altmann
برگردان : رامين رحيمي

Ins Persisch uebersetzt von Ramin Rahimi
اين متن و سرود ء كوتاه با اجاز ه و اطلاع از شاعر ترجمه و منتشر شده است

Diese Gedichte wurden alle mit der Erlaubnis
ihrer Dichterübersetzt und sind hier erschienen

*

آندریاس آ لتمن در سال 1963 در شهر هاینیشن، استان (زاکزن) آلمان متولد شد.آ لتمن کارهای متعددی

همچون نگهبان ارکستر، پرستاری ازافراد عقب مانده‌ی ذهنی و همچنین طراحی متون و حروفچینی در

نشریات را تجربه کرده. در سال 1996 در رشته‌ی تعلیم و تربیت اجتماعی فارغ التحصیل شد. وی در

اشعارش با معانی و مفهومی خاص و آمیزه‌یی ا ز لهجه‌ی هلندی سخن می‌گوید. زبان شعری‌اش به غایت

تکنیکی و مدرن است. اشعار فراوانی از وی در نشریات و مجلات برلین به‌چاپ رسیده. آلتمن هم

. اکنون 44 ساله است و در برلین سکونت دارد

*

بزرگ و خاموش

*

تا سرحّد ِزانو، ستون‌های پُل، از زمین بالا آمده‌اند

جدا شده با بوته‌ها و درختان جوان

زمان از آن‌ها سلب شده

صداهایی بلند، از دور دست ، خلاء خانه را ا نباشته می‌کند

آوریل، دستمال‌های سبز را بر روی چوب می آ ویزد.... ادامه شعر درماهنامه ادبي جن و پري

*****

groß und still
knietief ragen brückenpfeiler aus dem boden,durch gestrüpp und junge bäume getrennt.
ihnen wurde die zeit abgenommen. einen rufweit stellt sich das haus seiner leere.
der april hängt grüne tücher ins holz.zwölf tauben, als ich ihnen zu nahe komm,
steigen mit schweren flügeln durch die zweige.einige brechen. leg zwei federn ins grab,
damit die seele sie trägt, las ich in deinem angefangenen brief. solche worte kannten
dein schweigen. wieder hatten sie einen wegin die breite gezogen. das feuer dafür brannte
wochen. die augen. das haar. deine hand.ich fühl noch wie sie in meiner liegt, groß
und still, wenn ich dich anseh.

*****

ana.andreasaltmann@web.de

كارل هاينز بارواسا " . نويسنده و شاعر اهل مونيخ آلمان"

Auserwählte Gedichte von Karlheinz.Barwasser

برگردان : رامين رحيمي

Ins Persisch uebersetzt von Ramin Rahimi

اين متن و سروده ء كوتاه با اجازه و اطلاع شاعر ترجمه و منتشر شده است

Diese Gedichte wurden alle mit der Erlaubnisihrer

Dichterübersetzt und sind hier erschienen

*

. كارلهاينز بارواسا " . متولد 1950 . شاعر ، نويسنده ، نمايشنامه نويس - كارگردان راديويي - مفسّر و منتقد ادبي "

بارواسا ، نمايشنامه هاي زيادي را براي راديو مونيخ كارگرداني نموده و جوايز و لوح هاي تقدير ادبي فرا واني را

كسب كرده است . به طور چشمگير و مستمربا نشريات ادبي آلمان همكاري دارد. وهمچنين آثار و نوشته هاي تحليلي

. فراواني از وي، در خارج ازآلمان منتشرشده . وي هم اكنون 57 ساله است و در مونيخ زندگي مي كند

*

يك مرد

*
يك مرد در درگاه ِپنجره ايستاده

پنجره يي جاي گرفته در زير شيرواني

،به سان كوچكي ِحفره يك زير زمين

،با وجود بودن روشنايي، بي احساس از مشاهد ء نور

.مي نوشت؛ بي جوهر

.مي نوشت؛ كه نمي تواند چيزي از آن اش شود

.و نمي تواند چيزي را با خود ببرد

شبانگاهان همچون عادتي ديرين..... ادامه در ماهنامه ادبي ماندگار شماره ء اردبيهشت ماه

*

****

*

Diese Gedichte wurden alle mit der Erlaubnis

ihrer Dichterübersetzt und sind hier erschienen

___________________________
Karlheinz.Barwasser@yahoo.de

Auserwählte Gedichte von Erich Fried

Persisch uebersetzt von Ramin Rahimi
*

اِ ریش فرید " ( شاعر سرخورده ازحوا دث واخبار ) اتريشي "

برگردان : رامين رحيمي

*

گاهی اوقات با خودم فكرمی كنم، ایكاش تا مدتی نابینا، و یا محو بودم، تا خبرساز و مفسّر رادیو. آن گونه

شاید خوشبخت می شدم. تا اینكه به جایش بخواهم،آلام ِ بی پایان ِ این جهان خاكی را بینم و تفسیر كنم. تفسیر

. برای گوش هایی كه می شنوند.( فقط می شنوند ). و در كنارش آمیزه یی با تأثری موقّت؛ و دیگر هیچ . هیچ

*

بخشی از مصاحبه " اریش فرید " با مجله تا یمز لندن . دسامبر 1967 ****************

*

ترس و ترديد

تردید نكن

به كسی كه

:به تو می گوید

." كه ترس دارد "

اما ترس داشته باش

از كسی
: كه به تو می گوید

تردید را نمی شناسد ".... ادامه مطلب در پايگاه ادبي آتي بان "
*

Angest und Zweifel
*
Zweifle nicht
an dem
der dir sagt
er hat Angst
aber hab Angst
vor dem
der dir sagt
er kennt keine Zweifel

Erich Fried

واقعيت جدي ست!. در يك بامداد تيره ء پاييزي ، ساعت چهار صبح . سي و سه سال پيش به اين جهان مضحك

پرتاب شدم . در اين سالها هيچ ندانسته ام ، " هيچي " كه مدام زخم مي زند. زاد روز تحمل خود را با قطعه

: شعري از هرمان بروخ آغازمي كنم

*

چون واقعيت جدي ست
چون واقعيت جدي ست

به تيرگي اطمينان نكن

آنان در شبانگاهان رنگهاي مناظر را كم رنگ جلوه مي دهند

حتي در تيره ترينش

و آن اولين علا يم اش را نشان مي دهد؛

،وقتي درختان ز تيره تيره

در مقابل آسمان در بامداد خاكستري مي ايستند

در سكوني مطلق پُر شده اند

آه ! چيزي وجود داشته، كه شبها به طرف پايين نشت مي كند

: .همچون اطلاعي براي هميشه بودن ها

Denn das Wahre ist ernst

Denn das Wahre ist Ernst

Denn das Wahre ist ernst; traue der Heiterkeit nicht.

Es verblassen des Abends die Farben der Landschaft,

auch dieheitersten,

und sie zeigt ihre ernsten Linien,

wenn der dunkelnde Ölbaum gegen des Himmels Dämmergrau stehteingehüllt in Unbeweglichkeit.

Oh! das Gewesene, das sich abends herabsenkt

als Ahnung des Immerseienden.